Hem düşünüp, hem yaşanmaz...

Hem düşünüp, hem yaşanmaz.Düşünüyorsanız yaşamıyorsunuz demektir.Yaşamak düşüncenin bittiği yerde başlar...

Yaşamak düşünerek yapılan bir şey değildir.Bunu daha anlaşılır şekilde basit bir örnekle anlatabilirim.Yaşamak tıpkı araba kullanmak gibidir.Araba kullanırken vitesi değiştireceğimizi,frene ya da gaza basacağımızı,aynaya bakmamız veya sinyal vermemiz gerektiğini düşünmüyor,sadece araba kullanıyoruz.Üstelik bunu yaparken de yola,diğer arabalara,yayalara hatta önde ilerleyen birkaç arabaya bile hakim oluyoruz.Gördüğünüz gibi büyük bir koordinasyon var ve biz dikkatimizi yola vererek ve aynı zamanda her şeye hakim olarak varacağımız noktaya en uygun şekilde gidiyoruz.Peki dikkatimizi bir an dağıtsak ne olur? Tabi ki kaza yaparız.Hem kendimize hem de çevremize zarar vermiş oluruz.…

Yaşamakta böyledir işte. Yaşamak yol ise,bedenimiz arabadır ve biz bu arabayı gaz ya da fren gibi aklımız ve duygularımızla yönetir, kullanır ve hayat yolunda ilerleriz.Bu yolda hem kendi hayatımızı idare eder hem de işimizi,ailemizi,çocuklarımızı ve daha pek çok şeyi idare ederiz.Hayat yolunda ilerlemekte araba kullanmadaki gibi büyük bir konsantrasyon ve her şeye hakim olmayı gerektirir. Duygumuzda meydana gelecek bir karmaşa aklımızı karıştırır ve bu bedenimizde bir rahatsızlık ya da çevremizdeki kişilerle yaşayacağımız istenmeyen olaylar  şeklinde bize yansır.
Peki araba kullanırken arada kazalar yapsak bile yolda olmayı ve her şeye hakim olmayı başarabiliyorken neden hayatı büyük bir karmaşa,mutsuzluk,sorun,problem dünyası şeklinde yaşıyoruz?

Bize sunulan bu hayatı yaşarken sadece akışa uymaya çalışmıyor kendimizi, her şeyi ve herkesi zorluyor,yönetmeye kontrol altında tutmaya çalışıyor,düşüncelerimizin yani aklımızın esiri oluyoruz.Kısaca aslında gerçekten yaşamıyor hep hayatla mücadele ediyoruz diyebilirim.

Önümüzde gideceğimiz bir yol var. Matrix filminin bir sahnesinde ne diyor Morpheus “ Yolu bilmek başka,yolda olmak başka” Evet hepimizin bu hayatta bir hedefi var,gitmek istediği bir nokta var.Hedefine öyle veya böyle ulaşan da çok ulaşamayan da.Hedefe giderken yaşanılan her şey başlangıçla hedef arasında yani yolda yaşanıyor. Zaten istenilen şey pek kolay olmayan bu yolda yürürken , yolu keyifli hale getirmek ve hedefe en iyi şekilde ulaşabilmek.

Düşünerek yaşanmıyor, planlar hedefler zaman içinde değişebiliyor. Yolda giderken her şeye hakim olarak ama çok fazla da düşünüp dağılmadan ,değişimlere ayak uydurarak,en önemlisi evrenle uyum ve ahenk içinde olarak yaşamak bizi bu hayattaki hedefimize keyifle ulaştıracaktır.