Şekil olarak iç içe geçmiş iki üçgen olarak resmedilen bu konumda yukarı bakan üçgen gök alemini, kozmik açılımı ve Allah´a ulaşmayı ,aşağı bakan üçgen ise yer alemini, içsel yolculuğumuzu ve bedensel tezahürümüzü simgeler. Bu iki üçgenin tam ortasında, merkezinde dünya yani insan vardır. Aynı bir ağaç gibi ayaklarıyla toprağa köke bağlı insan kendini gökten, yukarıdan, ruhtan besler. Tıpkı dua ederken gökyüzüne, yukarı büyük sonsuzluğa bakmamız gibi.
